Taksi Tahran

Taksi Tahran'ın hikayesi, İran'ın başkenti Tahran'ın sokaklarında gezinen, görünürde diğerlerinden hiçbir farklı olmayan bir sarı takside geçiyor. Bu sıradan taksi, aslında sıradanlıktan çok uzak. Tahran'ın renkli ve kaotik sokaklarında ilerleyen taksi, her türden yolcuyu konuk eder. Taksideki yolcular kadar çeşitlilik gösteren başka bir şey varsa, o da bu yolcuların anlattıkları hikayelerdir. Şoför koltuğunda oturan kişi ise ünlü yönetmen Jafar Panahi'den başkası değildir. Panahi, devlet tarafından film çekmesi yasaklanmış bir yönetmen olarak sıra dışı bir yöntemle sanatını icra etmeyi seçer. Taksi şoförlüğü yaparak, aracının içerisine monte edilmiş kamerasıyla yolcularını kaydeder ve onlarla farklı konular üzerine çeşitli sohbetler gerçekleştirir. Bu röportajlar sayesinde, izleyici Tahran'ın toplumsal ve kültürel dinamiklerine dair derinlikli bir bakış kazanır. Yolcular arasında mahalle esnafından öğrenciye, öğretmenden çocuğa kadar herkes vardır. Herkesin anlatacak bir hikayesi, paylaşacak bir düşüncesi bulunur. Panahi, bu sohbetlerle izleyiciye içerisinde dram ve komedinin bir araya geldiği zengin bir Tahran portresi sunar. Film, sadece bir takside geçen sıradan yolculuklardan oluşmuyor; aksine, her yolculuk küçük birer yaşam kesiti ve Amerika’dan Avrupa'ya, Asya’dan Afrika’ya kadar her izleyicinin kendinden bir şeyler bulabileceği evrensel temaları işliyor. Taksi Tahran, klasik bir film formatının dışında, gerçek hayatın içinden alınmış sahneleriyle dikkat çeker.